வானதி

நேற்று இரவு தூங்க போகும் முன் கதை நேரம். வானதி இது வரை பிரகலாதன் கதை கேட்டதில்லை என அந்த கதை சொல்லிக் கொண்டிருந்தேன்.

நரசிம்ம அவதாரம் எடுத்து இரண்யகசிபுவை நகத்தால் கிழித்து கொன்றுவிடுகிறார். அப்போது ஏன் நரசிம்ம அவதாரம் என்று சொல்லி கொண்டிருக்கிறேன். மனிதனும் இல்லாமல் மிருகமும் இல்லாமல் ஒரு அவதாரம் எடுத்தார் என்று சொல்லி கொண்டிருந்தேன்.

"இதுக்கு பதிலா அவர் பிள்ளையாரை அனுப்பி இருக்கலாமே? அவருக்கும் தலை யானைத்தலை, மனித உடல்தானே?" என்பது வானதியின் கேள்வி. 'ஙே' என்று முழித்தேன்.

8-Sep-2013

Yesterday, took the kids out for lunch as J was not feeling super and needed some rest. So we ended up in The Haven Sampoorna, which by the way is one of the favorite restaurants of Sibi. It was always a lot of fun being with the kids and spent some quality time with them.

The kids had a blast and I had a modest meal and we ended it with a round of desserts. The lighted mocktail, Shirley Temple, was very good (and the 'light' was fun to watch, as well). And Vanathy insisted on a couple of scoops of strawberry ice cream.

I tried reasoning with her to have one scoop as she will not be able to complete. As always, she won the day and two scoops came. She finished the first scoop and was playing with the second.

She looks up to me and says "dadu, is this the punishment for Kiki's greediness?". I could not help laughing and told her to leave it if she cannot finish it and make sure to order only one scoop hence forward.

6-Oct-2013

Two days back, while at work, got a call from Vanathy. She was sobbing and in between there were words coming in. She was asking me to uninstall the 'Dinorama' game she has been playing for some time in the iPad.

I asked her what was the problem. She ran out of the 'Dinorama money' and so one of the dinosaur she is supposed to be caring for ran away. She do not want all her dinosaurs to run away as well. So I told her to hold on so that I can come in the night and will play for her.

After reading about the dinosaur egg in one of the little encyclopedia's she has, she got obsessed with dinosaurs for some time now. She asked me how the fossils are formed, how they are found, who found it and what happens to the dino chicks in the eggs, so on and so forth. So I taught her how to search Wikipedia and read about stuff. Though she uses it to see pictures of dinosaurs and much more, I downloaded this game since she showed interest in dinosaurs.

So after coming home in the night, I played for her and raked up some money and overall restored sanity in the Dinorama world. Now she has completed the game and still plays whenever she can.

18-Oct-2013

A (short) guide to visiting Kodikkarai / Point Calimere wildlife sanctuary

When I was planning the visit to the Point Calimere Wildlife Sanctuary, I was trying to get resources to help out on the logistics and stay in that area. I was able to talk to different people with little or no help at all. So I thought of putting together this little guide to help those who want to visit this enchanting place.

Point Calimere / Kodikkarai is at the tip of the land and is part of the Nagapattinam district. This is not a very remote place with the Kodikkarai village being fairly big and the nearby town of Vedaranyam has adequate facilities.

To visit the Kodikkarai sanctuary, a four wheeler is a must. The entrance point to the sanctuary is about a kilometer and half from the village and here, there is a check point. No two wheelers (including cycles) are allowed inside. Reason cited is that our romeos start chasing the deers once inside in the bikes and so no permission. As always, no plastics or alcohol is permitted.

You can hire a taxi at Vedaranyanm (about 7-8 KM on the north). This is the nearest town from Kodikkarai. I hired a Taxi for 600Rs from here for getting in and out and drop back to the Vedaranyam town. For drop up to the gate, he was asking 300Rs. You can negotiate, as I think I paid a 100 more than what should've been the hire.

If you are going in your own car, note that the roads inside are not laid roads but just tracks in the midst of the swampy land with stones strewn across. If your car is not a SUV, not recommended at all for these roads. Off-roading is not advised as the sand is very thin and can get the vehicle stranded in the midst (not to mention the additional trouble with the Forest department).

There are multiple forest guest houses available in Kodikkarai for stay. Problem is that the telephone, though working, never gets picked up. Although I was able to talk to the forest office in Nagappattinam, never once could I be able to talk to some one in Kodikkarai office. So, have a backup plan if you plan on reaching there and seeking accommodation. There is a private traveller's bungalow available as well but not sure how good/bad it will be.

Otherwise, the nearest alternative accommodation options are at Vedaranyam. My recommendation is Hotel Selvies in Thiruvarur or some place in Vailankanni.  There are no good eating places in Kodikkarai and found the Ganesh mess near Vedaranyam bus stand to be good.

Kodikkarai forest office - (04365) 253092 (never gets picked up)
Nagapattinam forest office - (04365) 253092

அலைகளின் பாடல் - தரங்கம்பாடி - 2

ஒரு நல்ல உறக்கத்தின் பிறகு காலை 5.30க்கு விழிப்பு வந்தது. உடனே கிளம்பி தரங்கம்பாடியின் கடற்க்கரைக்கு சென்றேன்.

 

விடியலின் மாய வண்ணங்களில் தரங்கம்பாடி அலைகள் பாடல் பாடிக் கொண்டிருந்தன. சாயங்கால ஜனங்களின் கூச்சலில் கேட்காதிருந்த அந்த பாடல் அதிகாலையின் அமைதியில் எங்கும் கேட்டுக் கொண்டிருந்தது.

அங்கே தேடித் தேடி சிப்பிகளை எடுத்துக் கொண்டிருந்த சில பெண்களுடன் எதற்காக அதை எடுக்கிறார்கள் என்று கேட்டேன். அந்த சிப்பிகள் எல்லாம் சுண்ணாம்பு காளவாய்களில் சுண்ணாம்பு செய்வதற்கு விற்று விடுவார்கலாம்.

 சற்று தூரத்தில் அன்றைய பாட்டிற்காக கடலுக்கு செல்லும் படகுகளும், இரவில் மீன் பிடித்து விட்டு திரும்பும் படகுகள் சிலவும் கடற்கரையை அழகாக்கி கொண்டிருந்தன.கரை எங்கும் நண்டுகள் ஓடிக் கொண்டிருந்தன.

இவை எல்லாவற்றையும் விட வானின் பல வண்ணங்களில் சூரியன் ஓவியம் வரைந்து கொண்டிருந்தான். ஜொலிக்கும் கடல் நீரில் விழுந்த வண்ணங்களில் ஒரு நொடி உலக கவலைகள் எல்லாம் தள்ளிப்போய்விடும்.

விடிந்தபின் தரங்கம்பாடி கிராமத்தின் பெரிய தேநீர் கடையில் ஒரு தேநீர் சாப்பிட்டு விட்டு சற்று நேரம் சுற்றிவிட்டு மீண்டும் அறைக்கு வந்து சேர்ந்தேன்.

  தரங்கம்பாடி முழுதும் லூதரன் சர்ச் மற்றும் CSI சர்ச்களின் பள்ளி, ஆசுபத்திரி , சிறார் இல்லம், ஆசிரியர் பயிற்சி நிலையம் இருக்கின்றன. இவ்வளவு சின்ன கிராமத்தில் இத்தனை வசதிகள் இருப்பதே இந்த சர்ச்களின் ஆதாரமாக இருக்கிறது.

இந்த ஊரின் கடற்கரையில் இருக்கும் மாசிலா மணிநாதர் கோயில் சென்ற சுனாமியில் சிதைந்து போய் இருந்தது. இப்போது இந்த கோயில் சரி பண்ணப்பட்டு கும்பாபிஷேகம் நடத்த பட்டுள்ளது.

காலை ஆராதனை நடந்து கொண்டிருந்த லூதரன் சர்ச்சில் கொஞ்ச நேரம் கேட்டுக் கொண்டிருந்து விட்டு அடுத்து தரங்கம்பாடியின் டேனிஷ் கோட்டையான 'Dansborg' வந்தேன்.
.

டென்மார்க்கில் இருந்து இந்த ஊரை வாங்கியவுடன் தங்கள் வாணிகத்தை பாதுகாக்கும் பொருட்டும், அருகிலேயே இருந்த பிரிட்டிஷ், பிரெஞ்சுகாரர்களிடம் தங்களை காத்துக் கொள்ளவும் இந்த கோட்டை கட்டப் பட்டது. மிகப் பெரியதாக இல்லாவிட்டாலும், கடலில் இருந்து வரும் ஆபத்துகளை எதிர் கொள்ள உதவுவதாகவே இருந்தது.

இன்று பாதுகாக்கப் பட்ட சின்னமாக இருந்தாலும், ஓரளவிற்கு மட்டுமே நன்றாக பராமரிக்க படுகிறது. கோட்டையின் உள்ளேயே ஒரு சிறு அருங்காட்சியகம் உள்ளது. இந்த பகுதியில் நடந்த அகழ்வுகளில் கிடைத்த பொருள்கள், ரகுநாத நாயக்கருக்கும் டேனிஷ் மன்னருக்கும் நடந்த ஒப்பந்தத்தின் நகல் என்று சில அரிய பொருட்களும் உள்ளன.

 இங்கு தரங்கம்பாடி கோட்டையான 'Dansborg' இன் வரலாறும், இங்கு நடந்த வாணிகத்தின் சில குறிப்புகளும் உள்ளது. அதில் ஒன்று, டென்மார்க்குடன் வாணிகம் கொஞ்சம் சுணங்கிய போதெல்லாம், இந்த பகுதியில் இருந்த ஏழைகளை பிடித்து இன்றைய இந்தோனேசியாவில் அடிமைகளாய் விற்று இருக்கிறார்கள்.

இதை எதிர்த்த சீகன்பால்கு போன்ற லூதரன் பாதிரிகளுடன் கவர்னர் மோதிக் கொண்டிருந்தார். சீகன்பால்கு ஒரு ஆறு மாதம் சிறையிலும் இருந்திருக்கிறார். இதை எதிர்த்து இருக்க வேண்டிய தஞ்சாவூர் ராஜாவோ, அவரது படைகளோ இந்த பக்கத்தில் நடத்திய கொள்ளை, கற்பழிப்பு போன்ற கொடுமைகளால் ஓரளவிற்கு இந்த ஏழைகளே அடிமைகளாய் விற்க சம்மதித்திருப்பார்கள்.

இந்த கோட்டையின் வரலாறு இது போல் பல விஷயங்களுடன் இருக்கிறது. 1845இல் இந்த கோட்டை பிரிட்டிஷ் வசத்திற்கு வந்தது. இப்போது இந்த பழைய கோட்டை சென்ற காலங்களின் உச்சத்தின் நினைவுகள் மட்டுமே சுமந்து கொண்டு அலைகளின் பாடலை தினமும் கேட்டுக் கொண்டு இருக்கிறது.

More pictures here --> https://plus.google.com/photos/104749384557340720796/albums/5929983439663418849

அலைகளின் பாடல் - தரங்கம்பாடி - 1

கோடியக்கரையின் நினைவுகளுடன் வேதாரண்யத்தில் அடுத்த நிறுத்தமான தரங்கம்பாடி செல்ல பேருந்து ஏறினேன்.

கிழக்கு கடற்கரை சாலை எப்போதும் போல் கடலுடன் கண்ணாமூச்சி ஆடிக் கொண்டு கூடவே வந்தது. இந்த பக்கங்களில் பக்கங்களில் இறால் வளர்ப்பு இருப்பதால் ஒரு புறம் முழுவதும் இறால் குளங்கள் இருக்கின்றன.

காரைக்காலில் இருந்து தரங்கம்பாடி 8 கி.மீ. தூரம் இருக்கிறது. சிறு கிராமம். சென்றவுடன்  சிறிது நேரம் இளைப்பாறி விட்டு தரங்கம்பாடியை பார்க்க கிளம்பினேன்.

தரங்கம்பாடி என்றால் அலைகளின் பாடும் இடம் என்று பொருள். டென்மார்க் நாட்டின் ஒரு பகுதியாக இருந்ததன் மிச்சமாய் இன்று ஒரு கோட்டையும் அதை சுற்றிய சில கட்டடங்களும் மட்டுமே எஞ்சி இருக்கின்றன.

தஞ்சாவூர் ரகுநாத நாயக்கரிடம் இருந்து இந்த இடத்தை 1650களில் டென்மார்க் அரசின் கிழக்கிந்திய கம்பெனி வாங்குகிறது, இங்கு வரும் வணிகர்கள் தங்குவதற்கு இடங்களும் இந்த இடத்தை நிர்வகிக்க ஒரு கவர்னரும் சில நூறு சிப்பாய்களும் வந்து இறங்குகின்றனர்.

இந்த கரைகளில் வந்து இறங்கிய டேனிஷ் மக்களில் இன்றும் நினைவுகூரபடுபவர், பர்தலோமேவ் சீகன்பல்க். முதலில் அச்சடிக்கும் இயந்திரத்தை கொண்டு வந்தவர். இங்குதான் தமிழின் முதல் புத்தகம் அச்சடிக்கப் பட்டது. விவிலியம் தமிழில் மொழிபெயர்க்கப் பட்டு அச்சடிக்கப்பட்டது.

இன்றைய தரங்கம்பாடி கொஞ்சம் பெரிய மீன் பிடி குடும்பங்கள் வாழும் கிராமம் மட்டுமே. இன்றும் இதன் ராஜ வீதி (king's way) மட்டுமே பழைய கட்டிடங்களுடன் இந்த வரலாற்றை நினைவு படுத்தி இருக்கிறது.

சீகன்பல்க் ஒரு சீர்திருத்த கிருத்துவத்தின் பாதிரி. லூதரன் மிசன் சர்ச்சின் மூலமாக கிருத்துவத்தை பரப்புவதற்காக வருகிறார். ஒரு சர்ச்சும் கட்டுகிறார். தமிழ் கற்றுக் கொண்டு விவிலியத்தை தமிழில் மொழி பெயர்க்கிறார். தமிழிலேயே பிரசங்கங்கள் செய்து கிருத்துவத்திற்கு மனம் மாற்றுகிறார். இன்றும் லூதரன் சர்ச்சின் இந்திய பிஷப் 'Bishop of Tranquebar' என்றே அழைக்கப் படுகிறார்.

சீகன்பல்க் நிறுவிய அந்த சர்ச் இன்றும் நல்ல முறையில் இருக்கிறது. இந்த சர்ச்சிலேயே சீகன்பால்கு புதைக்க பட்டிருக்கிறார். சர்ச்சின் கல்லறை தோட்டத்தில் இங்கு வந்து இறந்து போன பல டேனிஷ் மக்களும், இந்த சர்ச்சின் பாதிரிகளும் அடக்கம் செய்ய பட்டிருக்கிறார்கள்.

இதற்கு பக்கத்திலேயே முதல் புத்தகம் அச்சடிக்கப் பட்ட கட்டிடம் இருக்கிறது.

Dansborg என்றழைக்கப் பட்ட கோட்டையின் எதிரில் அன்றைய கவர்னரின் பங்களா இருக்கிறது. பங்களா புதுப்பிக்க பட்டு கொண்டிருப்பதால் வெளியில் இருந்து மட்டுமே பார்க்க முடிகிறது.

கோடிக்கரை / கோடியக்காடு - 2

இந்த சரளைக்கற்களின் பாதையின் முடிவில் திறந்த வெளிக் குறைந்து புதர்கள் இன்னமும் அடர்த்தியாக இருக்கின்றன. அதுவரை தூரமாக தெரிந்த கலங்கரை விளக்கம் சட்டென்று அருகில் வருகிறது. இந்த இடங்களில் சதுப்பு நிலம் இன்னமும் கலங்கிய நீருடன், புதை மணல்களை தன்னுள் கொண்டு அமைதியாக இருக்கிறது. புதை மணலில் புதையும் ரவி தாசனின் அவலக்குரல் மெதுவாக எதிரொலித்துக் கொண்டிருக்கிறது.

இந்த கலங்கரை விளக்கத்தில் ஏறி பார்க்கலாம் எனினும் மாலை வேளைகளில் மட்டுமே இது திறக்க படுகிறது. இதை தாண்டியவுடன் ஒரு மணற்குன்றின் முன் பாதை முடிவுறுகிறது. அலைகளின் சப்தம் மிக அதிகமாக இருக்கிறது.

அந்த மணற்குன்றின் மீதேறினால் பறந்து விரியும் கடல். கண்ணுக்கு எட்டிய தூரம் வரை விரியும் மணற்க்கடற்க்கரை. இந்த பரந்த வெளியில் கடந்து போன வாழ்வின் எச்சமாய் ஒரு இடிந்த கலங்கரை விளக்கம். அது ஒரு கலங்கரை விளக்கம் என்பதே அதை பற்றி தெரிந்திருந்தால் மட்டுமே ஊகிக்க முடியும். 

கோடியக்காட்டின் கடல் மிகவும் கலங்கலாகவும், அலைகளோடும் இருக்கிறது. பல இடங்களில் கடல் உள் வந்து இருப்பது தெரிகிறது. கடற்கரை இன்னமும் சுற்றுலாப் பயணிகள் வருவதில்லை என்பதால் ஓரளவிற்கு நன்றாகவே இருக்கிறது.

சோழர் காலத்து கலங்கரை விளக்கத்தின் மிச்சம் இந்த கரையில் கடந்து போன வரலாற்றின் நினைவுகளை சுமந்து கொண்டு இருக்கிறது. 1100 வருடங்களுக்கு முன் இந்த அத்துவான காட்டின் முடிவிற்கு வந்து அங்கு ஒரு கலங்கரை விளக்கும் அமைக்க தேவை என்ன?

என்ன மாதிரியான இடமாக இது இருந்தது அப்போது? கடலோடிகளாய் தமிழர்கள் இருந்ததற்க்கான குறிப்புகள் சிலவே. கடலோரம் முழுதும் சென்றிருந்தாலே ஒழிய இந்த இடத்தில் நிலம் திரும்புவதும் அதன் பொருட்டு ஒரு கலங்கரை விளக்கின் தேவையும் உணரப்படிருக்கும். அதுவும் ஒரு குறிப்பிட்ட அளவு கடல் வாணிபம் இந்த பக்கமாக நடந்திருந்தாலே இதன் தேவை அவசியமாகி இருக்கும்.

இது போன்ற நினைவுகளின் ஊடே இந்த அழகிய கடற்கரையில் ஒரு தூரம் நடந்து விட்டு வந்தேன். மேலே ஏறி பார்ப்பதற்கு ஒரு கண்காணிப்பு கோபுரம் உள்ளது. கோடியக்காட்டின் அழகின் ஒரு சிறு பகுதியை இங்கு இருந்து பார்க்க முடிகிறது.

'பொன்னியின் செல்வனில்' கல்கி குழகர் இன்னமும் தனிமையில் இருப்பது பற்றி எழுதுகிறாரே ஒழிய இந்த கலங்கரை விளக்கின் நிலை பற்றி எழுதவில்லை. இப்போது வெறும் அரை வட்டமான செங்கல் குவியலாய் மட்டுமே நிற்கிறது இந்த கலங்கரை விளக்கம்.

கிளம்ப மனமில்லாமல் இங்கு திரிந்து விட்டு மெதுவாக காருக்கு திரும்பினேன். திரும்பி வரும் போது இன்னமும் நிறைய வெளிமான்களும், புள்ளி மான்களும் பார்த்தேன். பெட்டை மயில்கள் நிறையவும் ஓடித் திரிந்து கொண்டிருந்தன. ஒற்றை காட்டுப் பன்றியும் நின்று எங்களை வெறித்துக் கொண்டிருந்தது.

இவ்வளவு தூரம் வந்து விட்டு குழகரை பார்க்காமல் வந்தால் எப்படி? வெளியில் இருந்து பார்த்துவிட்டு வந்து விடலாம் என்று கோயிலுக்கு சென்றேன். குழகர் கோயிலை காணவில்லை. இங்கிருந்த சோழர் கால குழகர் கோயிலுக்கு பதிலாக நாம் நமது கலைத்திறனுடன் ஒரு புதிய கோயிலை சமைத்திருக்கிறோம். வாசலில் இருக்கும் இரண்டு துவார பாலகர்கள் மட்டுமே சோழர்களை நினைவுருத்துகிறார்கள்.

அப்படியே அங்கிருந்து கிளம்பி வேதாரண்யம் வந்து சேர்ந்தேன்.

More pictures here --> https://plus.google.com/photos/104749384557340720796/albums/5929965155419744513

கோடிக்கரை / கோடியக்காடு - 1

நிலத்தின் முடிவு என்று ஒரு கருதுகோள் உண்டு. நிலம் முடிந்து கடல் ஆரம்பிக்கும் இடம். ஒரு விதமான மாயமான mystical இடம். அதன் மீது ஒரு விதமான ஈர்ப்பு எப்போதும் எனக்கு.

சில வருடங்களுக்கு முன் ப்ளோரிடாவில் Key Westக்கு இதற்காகவே இரவு முழுதும் கார் ஒட்டி சென்று ஏமாந்தேன். எந்த mystical ஈர்ப்பும் இல்லாமல் இன்னுமொரு அமெரிக்க வர்த்தக நகரமாக மட்டுமே இருந்தது. ஒரு படகு பயணம், கடைகள், cruise கப்பல்களில் இருந்து வரும் சுற்றுலா பயணிகள் என்று ஒரு ஆன்மா இல்லாத மற்றுமொரு இடம் மட்டுமே.

கோடிக்கரையின் மீதான எனது ஈர்ப்பு இதனாலேயே. அதன் நிலத்தின் முடிவான நிலை மற்றுமில்லாது, 'பொன்னியின் செல்வனில் வரும் அதன் வர்ணனைகளும் ஒரு காரணம். நிலத்தின் முடிவில் ஒரு ஆளரவம் இல்லாத காடு, காட்டின் முடிவில் எல்லையில்லா கடல். காட்டின் இன்னொரு முடிவில் ஒரு கோயில். கோயிலில் இருக்கும் வயதான பட்டரும், ஒரு இளம்பெண்ணும்.

காடு ஒரு புறம் romanticகாக இருந்தாலும், அதில் இருக்கும் சதுப்பு நிலமும், புதை மணல்களும், இரவில் கத்தும் கோட்டான்களும், கந்தகம் கக்கும் குழிகளும் இந்த நிலத்தின் ராணியாக ஓடித் திரியும் பூங்குழலியும் இந்த இடத்தை பார்க்க தூண்டவிடில் படித்து என்ன பயன்?

இந்த முறை கோடியக்காடு மட்டுமே பார்க்க வேண்டி இருந்தது. குழகர் ஏற்கனவே சென்ற முறை பார்த்து விட்டேன். காட்டுக்குள் செல்ல வேண்டி இருந்ததால் வேதாரண்யத்தில் இருந்து ஒரு கார் எடுத்துக் கொண்டு கோடியக்கரை வன விலங்கு அலுவலகம் சென்று விட்டு அங்கிருந்து காட்டுக்குள் சென்றோம்.

கோடியக்காடு ஒரு சதுப்பு நிலக்காடு. அடர்த்தியான மரங்களோ, பகலிலும் இருண்ட கானகமோ இல்லை. புதர்களும் சதுப்பு நிலங்களும், புதை மணலும் நிறைந்த ஒரு திறந்த வெளிக் காடு.

கிட்டத்தட்ட நண்பகலை நெருங்கிவிட்ட நேரம் என்றாலும் உப்பு காற்றுடன் ஓரளவிற்கே வெப்பம் இருந்தது. கிட்டத்தில் கடல் ஆர்ப்பரிக்கும் சத்தம் கேட்டுக் கொண்டே இருந்தது. பரந்து விரிந்த பேரு வெளியில் நான் சென்ற காரின் சத்தம் மட்டுமே.

எந்த நேரமும் குறுக்கே பூங்குழலி ஓடி வரலாம் என்பது போன்ற ஒரு நினைவு. புள்ளி மான்கள் கூட்டமாக திரிந்து கொண்டிருந்தன. காரின் அரவம் கேட்டவுடன் துள்ளிப் பாய்ந்து ஓடின. நிலம் கடல் மணலுடன் தண்ணீர் நிற்கும் ஒரு இரண்டும் கெட்டான் நிலையில் இருந்தது.

வன விலங்கு துறை கார் முதலிய வாகனங்கள் செல்வதற்காக சரளைக் கல் பாதை அமைத்திருக்கிறார்கள். நீண்ட பாதை, வளைந்து வளைந்து காட்டுக்குள் செல்கிறது.

 வெளி மான் (Black buck) ஒன்று தனியே நின்று கொண்டிருந்தது. நல்ல தூரத்தில் இருந்தாலும், காரின் கதவை திறக்கும் சிறு சத்தமும் அவற்றை ஓட வைக்கிறது. மிக கம்பீரமான மிருகங்கள். அவற்றின் வளைந்த கொம்புகளும், கரும் நிறமும், நீண்ட மெல்லிய கால்களும் அவற்றுக்கு ஒரு தனி அழகை கொடுக்கிறது. இரு கால்களையும் ஒட்டி வைத்துக் கொண்டு எப்போதும் ஓடுவதற்கு தயாராக இருக்கின்றன.

புள்ளி மான்களுக்கும், வெளி மான்களுக்கும் நடுவே காட்டுக் குதிரைகள் கூட்டமாக மேய்ந்து கொண்டிருக்கின்றன. கோடியக்கரையில் இருந்து நிறைய மாடுகளும் இந்த மேய்ச்சல் நிலத்தை தேடி வருகின்றன.

பேசிக் கொண்டே வரும்போது பாதையின் குறுக்கே சாம்பலும் செம்மண்ணும் கலந்த வண்ணத்தில் ஒரு நரி நின்று கொண்டிருந்தது. கோடியக்கரையின் வேட்டை விலங்குகளின் தலைவர் நரி மட்டுமே. நான் புகைப்படம் எடுக்க முனைவதற்குள் சிட்டாய் பறந்து விட்டது.

My Name is Red

I usually avoid reading the Nobel prize winners or the great litterateurs of the country. It takes a lot of convincing (from myself) to even pick up a book by any of them. The simple reason is that I often find them unreadable and if it is a translation, most of the times it is horrible.

One of the reason is that I do not know whether the translator comes from a culture close to the Author, which will mean a better translation than say, an American professor trying to translate a African author writing in his native language. It simply will miss out on the nuances of the local culture. That is why AK Ramanujan's translation of the Sangam poems still works.

So it was with a little wariness that I picked up 'My Name is Red'. It was a historical mystery and so was a bit of convinced that if it is not readable, it will be at least give some pointers on history. The novel is about 700 pages long and so a bit intimidating. But once you start reading, it throws so many possibilities that it is hard to put it down.

'My Name is Red' is, on a superficial pigeon-holing, a historical murder mystery. The murder happens in the very first page of the book and gets solved somewhere towards the end. That's one way of looking at it and that makes the book no different from the hundreds of thrillers around there. 

What makes the book work, at least for me, is the historical context of the murder and the mystifying history of the city of Istanbul itself. The story happens around 1595AD when the Ottoman power is at the maximum. The cultural life of the city comes to light in the pages as Black trundles his way around to find the murderer.

Elegant Effendi, who does the gilding work for the Sultan's books is murdered and the secret work that was assigned to Enishte Effendi by the Sultan himself is under threat. Enishte bring in his nephew Black to organize the work and to investigate the murder. Enishte himself is murdered next. Enishte's daughter, Shekure, who rejected Black's proposal earlier and which resulted in the self-imposed exile of Black for 12 years earlier, now marries him under the condition that he will find the murderer of her father before the consummation of the marriage. The suspicion falls on the three master miniaturists who were working on the secret book and how Black solves the mystery forms the novel. 

12 narrators tell us this story through various perspectives including the murderer himself. The horse in the painting, a fake Venetian coin, the severed head forms some of the unusual narrators with valuable insights into the working of the city that is Istanbul and the court of the Ottoman Sultan Murat III. 

The most interesting chapters are the ones narrated by Shekure and the Jewess washerwomen Esther as they provide an insight into the working of the 16th century Turkish household and on the place of women in the medieval Turkey. Shekure's narration is not just interesting but full of references to the way she perceives the world around her and the way she tries to solve the problem of her missing husband and marrying Black. When her father is murdered, she decides to keep it a secret till her divorce is completed and marriage with Black is done. She moved Black like a pawn in the chess board and accomplishes what she has set out to accomplish. 

The references to not just the history of the empire but of the daily life in the city of Istanbul and the daily household chores like haggling in the markets or cooking the pilaf makes for interesting read. Nizami, Sadi, Firdawsi are all quoted and the legends of Layla-Majnun and Husrev and Shirin are referenced constantly. So much was my interest stirred that, I ended up reading the story of Husrev and Shirin while reading the book. The book can be construed to be a love story within the murder mystery as well. In fact the love story works much better than the murder part.

The city of Istanbul looms with changing moods in every page of the story and plays an important part in the story itself. Mostly its snowing and the narrow lanes and noisy markets form the backdrop of every move of the characters. The Golden Horn is crossed multiple times and the palace of the Sultan dominates the city life and the life of the miniaturists. The three suspects, Stork, Butterfly and Olive, bring the techniques of the miniature book creation and the history of the miniature books themselves.

Beyond all these, the political life of the city and the East Vs West construct in the Frankish Vs Ottoman styles plays out the background for the murders. The style differences are mentioned and the Franks themselves along with their culture is looked upon as inferior. But as with everything, this was  about to change as the Ottoman empire staggers into its stagnation and ultimate decline and the west rises to humble it. 

A novel should not only illustrate a perspective but through its content should enlighten and force the reader to take notice of its sublimity. It is a difficult thing to achieve without overtly stating. The success of 'My name is Red' is that it achieves it without effort. The high tide of the Ottoman life, both politically and culturally is going to ebb and nothing illustrates it better than the painting itself.

A must-read.

My Name is Red
Orhan Pamuk

Buy Here

Samskara / Bhava

I have read UR Ananthamurthy a long time back in translation. It did not do to me what MTV's books did a little later. Make me go around search for more translations. So when I picked up 'Samskara' in the book fair, it was without much thought and expectation.

Some books have a shattering way of entering into the mind and does not want to go away. It lingers in your sub-conscious and always pop-up in the most unexpected times of the day. Then the only way out for you is to put those disjointed thoughts in paper (as it used to be) and for me, here.

As far as earth-shattering novels go, 'Samskara' is a modest book with only a few hundred pages in it and focuses on one incident and the transformation that it brings in. 

The story is about a venerable Acharya of a village somewhere in the Dhakshina/coastal Kannada region. The Acharya leads a ascetic life serving his invalid wife and literally be the beacon of the village traditions. So when the village loafer dies of plague, a crisis ensues as to what to do with the dead body as no one wants to touch it and everyone intends on abandoning the village. To complicate, the dasi Chandri is the only person showing up to do the final rites of the loafer.

What happens between Chandri and Acharya transforms the life of Acharya and the way things are in the village. 'Samskara' deals with it with the narrative flowing from the Acharya's mind and thus neatly demarcates the change that he has to go through after having to sleep with Chandri. 

Though a seemingly simple story detailing human weakness and the ensuing transformation, 'Samskara' makes it interesting by trying to alternate between the subconscious of the Acharya and Chandri. It tries to juxtapose the problem of women in a ritual-laden world. 

Does sex has any meaning in a world striving for eternal heaven? Is sex a liberating feeling that frees the mind from the shackles and let it wander free? or is it dangerous to let it wander free? Is it masochistic to serve an invalid wife/husband? 'Samskara' poses these and many more questions and tries to put the reader into searching for an answer.

'Bhava' is another novel which UR wrote many years after 'Samskara'. A much more modern novel, it deals with essentially the same topic as 'Samskara'.

Here we have a Shastri, who marries into a poor girl and whom he could not take in the marital bed. We have a Malayali Panicker with whom she develops a 'relationship', whether it is sexual in nature is left to the reader and in a fit of anger, the Shastri kills the girl. 

Or so he thinks. When, after many years, he meets a more younger guy on his way to Mangalore with the same amulet worn by his now-dead wife, he is thrown into turmoil. The 'bhava' of life is put into question and more questions are asked and no answers are given.

The same common thread in both the novels is the crisis that emanates within the mind with past deeds and the women in life. It is incredible that the same thread flows through the narrative after all the years. 

The traditional set up that gets broken up in 'Samskara' is the same as the one in 'Bhava' that gets broken. The conflict that arises out of one incident of 'perceived' sex in 'Bhava' puts the Shastrigal into a path of self-destruction. The clarity that Acharya attains after sex with Chandri is what puts him in his path to self-realization. 

While it is fun to dwell on the point o living one's life, it is also a necessary step towards realizing what the true path is. Often the search for it takes us into many directions and as Shastrigal realizes while coming back home, the path lies near to us and we are just blind not to see it.

Both the novels do not treat the women as evil for being the seductresses but rather make them the self-realized ones who know what is ailing the men. While Chandri uses it to redeem Acharya, the poor girl in 'Bhava' shows her contempt and almost destroys Shastrigal. It is easy to use this to get into pontification about what women can do, it is also important to realize that the path of realizing oneself has to go through women and without which it remains elusive, as Acharya finds out.

Though it seems like a lot of philosophy in the books, both are fantastic reads and translated well to bring in the conflicts the originals talks about (so I think, having no knowledge of Kannada!). Now that I got it out of the system, hopefully will get to sleep a little more peacefully.

1. சம்ஸ்காரா (Samskara) - U R Anantha murthy
Tamil publisher - அடையாளம்
Buy here

2. Bhava - U R Anantha murthy
Publisher - Penguin Books India
Buy here

Nostalgic 8 - The Prisoner of Zenda

Some days back, I was discussing what Sibi has been reading and he mentioned a few books. I asked him about 'The Prisoner of Zenda' which we bought sometime back. He said he will check it out. So I asked him yesterday what happened to the Zenda. He said he finished it off in one night as it was riveting and adventurous. Then we discussed and he insisted on telling me the entire story again and it went on.

The entire episode made me think of the time I read 'The Prisoner of Zenda'. It was back when I was in school and slightly older than Sibi. I was in eighth standard and was in Sivakasi for the holidays. My maternal grandfather pretty much buys every magazine that comes to the store everyday and so in the first floor hall of our Sivakasi house, there are sackful of magazines bought in the previous 3-4 months lying around (we go to Sivakasi during the quarterly/half-yearly and annual holidays and also in-between).

So it was my habit whenever we reach Sivakasi, to run to the first floor and start running through the sacks for the books I haven't read yet. There is a small cup-board as well in that hall, which contained many of my uncle's possessions and so I was not that interested in running through it.

It was during one of those breaks in Eighth standard, I ended up looking into the cup-board. Apart from the usual stuff in the lower shelves, I came across a set of books which my mom bought for her college degree.

My mom did her 10th in the Sivakasi Victoria Girls HSS and came first in school in Geography in the final exams. She was given a 'இதயம் பேசுகிறது' Manian's travelogue on his trip to America as the present for the achievement. She enrolled in P.U.C (it was before the +1/+2 days) in the Sivakasi SFR college for women. When she finished P.U.C and was about to join in the same college for B.A(English), she got married.

It was the books she has got during her enrollment for B.A (English) is what I found in that cupboard. There are abridged versions of 'The Mill on the floss', 'Lorna Doone', 'Black Beauty' and of course, 'The Prisoner of Zenda'.

I never heard of any of those books before and pretty much was not really interested in reading any. I found the books and flipped through them to find no pictures to interest me into reading it and the font sizes are too small and even the abridged versions looked too big for me to read.

Then came Uncle Pai  SV Pai to help me into it. There use to be a fantastic Tamil comic book publishing happening during that time and being in Sivakasi meant you get to read anything that gets published pretty much on the same day. One of the books that gave a bunch of characters that still live in memory is 'பூந்தளிர்'. It was a fun book to read and introduced lot of characters and I used to buy it whenever I was in Sivakasi.

It was in 1988-89 when as an extension of 'பூந்தளிர்' , Uncle Pai SV Pai came up with the brilliant idea of the 'பைக்கோ கிளாசிக்ஸ்'. The series was a comic book introduction of world classics in Tamil. Probably, I never would've read half the books at that time, if it weren't for that series. It introduced the books, gave hint on the other books written by the author and in a beautiful comic book provided the whole novels as interesting as they can be.

It was in April, 1989, Paico Classics published 'The Prisoner of Zenda' in Tamil. It was a dashing story with lots of reminders to the multitude of MGR movies I've watched, with a number of twists and turns and a tragic love story in between. In short, it had everything that will make one a die-hard romantic (for which I am still taking flak all around!).

The Tragic separation

That book made me pick up my mom's 'Prisoner of Zenda' in its abridged form and read it. Though my English knowledge was not up to the mark, it just made me strive harder to read it as I now know the general direction of the story and more importantly, put me on the road in search for more adventurous, tragic and romantic English classics.

Thank You, Uncle Pai   SV Pai for that!!

தூத்துக்குடி

'கொற்கை'யும் 'ஆழி சூழ் உலகு'ம் படித்ததில் இருந்தே இந்த கதைகளில் வரும் சில இடங்களை சென்று பார்க்க வேண்டும் என்று நினைத்து கொண்டிருந்தேன். தூத்துக்குடிக்கு ஒரு நாள் செல்ல வேண்டியது என்று ஆனவுடனேயே கிடைத்த 3-4 மணி நேரத்தில் செல்ல வேண்டிய 2 இடங்களை முடிவு செய்து பார்த்து விட்டு வந்தோம்.

 

 பனிமய மாதா கோயில் ஒரு 400 வருட பழமையானது. போர்த்துகீசியர்களால் இங்கிருக்கும் பரதவர்களுக்காக கொண்டு வரப்பட்ட மாதா இந்த பகுதியில் அதுவரை தனியாக அருள் பாலித்து கொண்டிருந்த சந்தன மாரியம்மனுக்கு மாற்றாக ஒரு தாய் கடவுளாய் காட்ட பட்டார்.

 

 கோவாவில் இருக்கும் பசிலிக்கா(Basilica)களை நினைவில் கொண்டு பார்த்தால் சிறியதாக இருக்கும் இந்த கோயில் முற்றிலும் வேறுபட்ட முறையில் கட்டப்பட்டுள்ளது. ஒரு படகை நினைவுறுத்தும் இந்த கோயிலின் உள் பகுதியும் படகை போன்றே உள்ளது. பரதவர்களின் ஆதார தொழிலான கடலோடும் தொழிலின் காரணமாக இருக்கலாம்.

பல அற்புதங்கள் நிகழ்த்தியதாய் சொல்லப்படும் பனிமய மாத கோயில் இப்போது அடுத்து வரும் ஆகஸ்ட் மாத திருவிழாவிற்காக வேலை நடந்து கொண்டிருக்கிறது.

அடுத்து சென்றது ஊரின் வட பகுதியில் இருக்கும் சந்தன மாரியம்மன் கோவிலுக்கு. ஊருக்கு நடுவே இருந்தாலும் கொஞ்சமும் கூட்டமின்றி பழமையின் எந்த அடையாளமும் இல்லாமல் அமைதியாக இருக்கிறது கோயில். ஒரு காலத்தில் ஊரின் முக்கிய கோயிலாக இருந்ததிற்க்கான எந்த
அடையாளமும் இன்றி இருக்கிறது.

  

 

தூத்துக்குடியின் புதிய கடற்கரையில் சற்று நேரம் இருந்துவிட்டு ஊர் திரும்பினோம்.

Vanathy..

Today while leaving for office, Vanathy suddenly ran inside and asked me to wait. She came back with her perfume and put it on me generously. I was saying 'No paapu, appa don't like to wear perfumes'. She answered 'Daddy, your girlfriends in office will like it'

 Now I am not even sure how she got an idea that I will be having girlfriends in office.

-----

Yesterday I was playing a PC game called 'Viking Saga' and Vanathy was watching it. Suddenly she asked "so Daddy, this is happening in Mars?". I did not get it and asked her why she asking that. She said because the Vikings are in Mars. I asked her where she got that idea.

She took me to her room and took out a book on Amazing facts about things. It was a big book for kids with lots of facts on a multitude of things.

There is a page on the planet Mars and there is a fact listed that 'The Vikings landed on Mars'. She showed me that and said this is why she says the Vikings are in Mars. I sat with her and explained that these 'Vikings' are space probes and not human beings that are in Mars.

----
Sibi has been reading a bunch of classics (abridged) and has picked up a Wodehouse as well. Told him that the language will be above his level and he is OK with it. Sometimes it is heartening to watch him go through so many books.

We watched 'Troy' last weekend and by chance he read 'Illiad' this week and was surprised that the movie deviated so much from the story. It was interesting always to let him tell a story to his sister in the nights before going to sleep. A few days back it was fun as we ended up discussing 'Illiad' instead of sleeping.

Sibi told a story which is a mix of 'Illiad' and the movie 'Troy' for his sister and after listening patiently Vanathy dismissed it as a boring story. So I started telling them the story of Heinrich Schliemann and his quest to find the Troy of Homer's 'Illiad'. It went very well with the kids started asking questions about excavations, the mask of Agamemnon and somehow drifted off to what they want to become when they grew up.

So most of the nights instead of putting the kids to sleep, the stories just make them more awake and excited.

---

Vanathy's current interest is planets, Sun and black holes. Sibi taught her about black holes and we learn together about the planets. So now every night we've been talking about planets, how they came into being, who discovered them, are there aliens out there, how we did the moon landing and the kind of question she has come up is incredible.


For example, while discussing the moon landing, she asked what happens if the rocket outside flew away without picking up the moon landers, what control is there for it? or How do we make sure people don't get bounced away while in moon? . If Neil Armstrong has already planted a flag in moon, will she have space in moon to plant hers?

 And yesterday was the story of Newton and the apple. To explain the invisible force of Gravity and make her understood, we have to discuss so many scenarios and how the Earth's force makes us don't fall off at the 'edges' etc. In fact, we were discussing so much we forget that she has to sleep.

In a way, I am happy that it stokes her enthusiasm about science and she has been reading some of the mini-encyclopedia's about the planets and calls me Jupiter and her mom is Saturn and she is Pluto (though she understands that Pluto is not a planet, she is not very happy about it!).
---

Another interesting habit she has picked up is writing a diary. Though she calls it 'story writing' she writes everyday about what she does on a daily basis in it. Sometimes, she dictates so that I can write about it. Will try to publish some excerpts from that after getting her permission.

The Body of God - An interpretation of the panels of the Thiruparameshwara Vinnagaram - 1

After the visit to Kanchipuram and the Vaikunta Perumal temple, known in days of its glory as the 'Thirparameshwara Vinnagaram', came to know about a scholar who has done extensive analysis on this temple and its panels. So was trying to see whether to get the smaller guide book published by him named 'The Vaikunta Perumal temple' or the larger more extensive analysis of the temple and its history in the 'The Body of God - An Emperor's palace for Krishna in the Eighth century'.

The scholar, Dr.D.Dennis Hudson, was a religious scholar who focused on the study of the Bhagavatha tradition in Hindu theology. This temple has been his focus as having been built in the Bhagavatha tradition and hence he has done numerous papers on it. The body of God embodies all his research in the temple and gives a complete interpretation of the panels and the temple structure.

It is just a coincidence that I happened to get hold of a copy of this incredible book and at about 700 pages, it is going to take quite a bit of time to complete. I have read through only about 100 pages so far, but could not stop the excitement to share at least some of the details.

The book is divided into three parts, the panels on the outer prahara, the sanctum and the panels on the vimana. The history of the temple and the king who built it forms the introduction along with a discussion of the 10 poems of ThirumangaiAlwar's on this temple (Periya Thirumozhi - Pages 37-39 in the link given) . All these are neatly connected and the author weaves a very neat story inter-woven with all these above aspects. 

One of the things that was confusing after the visit to this temple (for me) is the interpretation of the panels. I went there with the knowledge that the prakara walls shows the coronation of Pallava kings. But there is no authoritative source to confirm the same. The photos I took shows the panels but the story was not forthcoming. The books solves this problem easily.

According to the author, the temple was built with the Bhagavatha tradition in mind. The entire temple represents this tradition elaborately. Whats more, the pasurams of  Thirumangai are written with this understanding and the chapter where he dissects the 10 pasurams line-by-line to map it with the physical temple is just mind blowing. As I read-along, I will try to post some of the pictures I took in the temple with explanation from the book.

Panel 10 - The unction of Nandivarma Pallavamalla  
The book is very clear that the panels in the outer prahara walls represent the official history of the King Nandivarma Pallavamalla, his ascension to the throne, his exile, his regaining the throne, his unction or the coronation as the emperor and his building the temple. The first 10 panels tell the story of how it came to be that after a line of Saiva Siddhantha kings, this Bhagavatha king ascended the throne as a boy. 

What is fascinating, to me, though is that we never had the official history of any Tamil king written or depicted during the King's lifetime come down to us. (This may be because of my limited knowledge but as far as I know, I cannot think of any such book/sculpture/paintings available now). So it is a unique temple in that it depicts the story of this King right from his ascension till the time the temple was consecrated.

Dennis also mentions that there are thirteen inscriptions available in the panels describing what they are and about 10 have been read and recorded. Thus, the King makes sure that there is no mis-interpretation of the panels. Though I don't remember seeing any inscriptions in the south walls. That may be due to my untrained eyes.

Coming back to the panel above, it depicts the unction or abhiseka of Nandivarma Pallavamalla. The panel is horizontally divided into 2 sections, with the upper portion showing 7 figures with four on the west and three on the east. They are identified as the agamika Brahmins divided between the Pancharatra and Shaiva Agamas.

The bottom portion is divided vertically into two halves with the western side has the figure of Nandivarma Pallavamalla, going through the unction ceremony. The two smaller figures near him has the unction fluids for the bath which will anoint him with the name Nandivarma and make him the emperor of the Pallava realms. 

The eastern part depicts the 'assembly' of the court, the ministers and the dependent rulers. The ritual objects are present as well. And the dress of Pallavamalla is described in detail in the book along with the elephant-headed crown he has and the significance of the same. 

The above panel depicts Nandivarma Pallavamalla seated as the Bhagavatha emperor with his Queen on his right with the royal umbrella emerging from his back. The man who sits a level below the queen with a large sword in hand is Udaychandra, the King's general, who killed the other claimant to the throne and thus ensured that Nandivarma's throne is not contested. There is the part of Nandivarma's acharya to the left of this which is not found in the pictures I took. 

To the left of the acharya is the model of the Vimana of the temple which probably was designed with the approval and guidance of the acharya himself. Dennis identifies the acharya as Jyesthapada Somayajin, to whom Nandivarma made a grant some time before the temple was built.

This is just the first 100 pages. I will try to update as and when I continue reading through the book. But the amount of details and work that has gone through to bring about a book with these much details just underlines the hard work Dr.D.Dennis Hudson must've gone through.

Disclaimer: I am just an amateur person, who is more fascinated to know that these panels are telling the story of a king who ruled 1500 years ago and am no expert in sculptures or the religious dogmas. These are purely my opinions and wherever mentioned, the opinion of the book this post refers to.