வானதி

நேற்று இரவு தூங்க போகும் முன் கதை நேரம். வானதி இது வரை பிரகலாதன் கதை கேட்டதில்லை என அந்த கதை சொல்லிக் கொண்டிருந்தேன்.

நரசிம்ம அவதாரம் எடுத்து இரண்யகசிபுவை நகத்தால் கிழித்து கொன்றுவிடுகிறார். அப்போது ஏன் நரசிம்ம அவதாரம் என்று சொல்லி கொண்டிருக்கிறேன். மனிதனும் இல்லாமல் மிருகமும் இல்லாமல் ஒரு அவதாரம் எடுத்தார் என்று சொல்லி கொண்டிருந்தேன்.

"இதுக்கு பதிலா அவர் பிள்ளையாரை அனுப்பி இருக்கலாமே? அவருக்கும் தலை யானைத்தலை, மனித உடல்தானே?" என்பது வானதியின் கேள்வி. 'ஙே' என்று முழித்தேன்.

8-Sep-2013

Yesterday, took the kids out for lunch as J was not feeling super and needed some rest. So we ended up in The Haven Sampoorna, which by the way is one of the favorite restaurants of Sibi. It was always a lot of fun being with the kids and spent some quality time with them.

The kids had a blast and I had a modest meal and we ended it with a round of desserts. The lighted mocktail, Shirley Temple, was very good (and the 'light' was fun to watch, as well). And Vanathy insisted on a couple of scoops of strawberry ice cream.

I tried reasoning with her to have one scoop as she will not be able to complete. As always, she won the day and two scoops came. She finished the first scoop and was playing with the second.

She looks up to me and says "dadu, is this the punishment for Kiki's greediness?". I could not help laughing and told her to leave it if she cannot finish it and make sure to order only one scoop hence forward.

6-Oct-2013

Two days back, while at work, got a call from Vanathy. She was sobbing and in between there were words coming in. She was asking me to uninstall the 'Dinorama' game she has been playing for some time in the iPad.

I asked her what was the problem. She ran out of the 'Dinorama money' and so one of the dinosaur she is supposed to be caring for ran away. She do not want all her dinosaurs to run away as well. So I told her to hold on so that I can come in the night and will play for her.

After reading about the dinosaur egg in one of the little encyclopedia's she has, she got obsessed with dinosaurs for some time now. She asked me how the fossils are formed, how they are found, who found it and what happens to the dino chicks in the eggs, so on and so forth. So I taught her how to search Wikipedia and read about stuff. Though she uses it to see pictures of dinosaurs and much more, I downloaded this game since she showed interest in dinosaurs.

So after coming home in the night, I played for her and raked up some money and overall restored sanity in the Dinorama world. Now she has completed the game and still plays whenever she can.

18-Oct-2013

A (short) guide to visiting Kodikkarai / Point Calimere wildlife sanctuary

When I was planning the visit to the Point Calimere Wildlife Sanctuary, I was trying to get resources to help out on the logistics and stay in that area. I was able to talk to different people with little or no help at all. So I thought of putting together this little guide to help those who want to visit this enchanting place.

Point Calimere / Kodikkarai is at the tip of the land and is part of the Nagapattinam district. This is not a very remote place with the Kodikkarai village being fairly big and the nearby town of Vedaranyam has adequate facilities.

To visit the Kodikkarai sanctuary, a four wheeler is a must. The entrance point to the sanctuary is about a kilometer and half from the village and here, there is a check point. No two wheelers (including cycles) are allowed inside. Reason cited is that our romeos start chasing the deers once inside in the bikes and so no permission. As always, no plastics or alcohol is permitted.

You can hire a taxi at Vedaranyanm (about 7-8 KM on the north). This is the nearest town from Kodikkarai. I hired a Taxi for 600Rs from here for getting in and out and drop back to the Vedaranyam town. For drop up to the gate, he was asking 300Rs. You can negotiate, as I think I paid a 100 more than what should've been the hire.

If you are going in your own car, note that the roads inside are not laid roads but just tracks in the midst of the swampy land with stones strewn across. If your car is not a SUV, not recommended at all for these roads. Off-roading is not advised as the sand is very thin and can get the vehicle stranded in the midst (not to mention the additional trouble with the Forest department).

There are multiple forest guest houses available in Kodikkarai for stay. Problem is that the telephone, though working, never gets picked up. Although I was able to talk to the forest office in Nagappattinam, never once could I be able to talk to some one in Kodikkarai office. So, have a backup plan if you plan on reaching there and seeking accommodation. There is a private traveller's bungalow available as well but not sure how good/bad it will be.

Otherwise, the nearest alternative accommodation options are at Vedaranyam. My recommendation is Hotel Selvies in Thiruvarur or some place in Vailankanni.  There are no good eating places in Kodikkarai and found the Ganesh mess near Vedaranyam bus stand to be good.

Kodikkarai forest office - (04365) 253092 (never gets picked up)
Nagapattinam forest office - (04365) 253092

அலைகளின் பாடல் - தரங்கம்பாடி - 2

ஒரு நல்ல உறக்கத்தின் பிறகு காலை 5.30க்கு விழிப்பு வந்தது. உடனே கிளம்பி தரங்கம்பாடியின் கடற்க்கரைக்கு சென்றேன்.

 

விடியலின் மாய வண்ணங்களில் தரங்கம்பாடி அலைகள் பாடல் பாடிக் கொண்டிருந்தன. சாயங்கால ஜனங்களின் கூச்சலில் கேட்காதிருந்த அந்த பாடல் அதிகாலையின் அமைதியில் எங்கும் கேட்டுக் கொண்டிருந்தது.

அங்கே தேடித் தேடி சிப்பிகளை எடுத்துக் கொண்டிருந்த சில பெண்களுடன் எதற்காக அதை எடுக்கிறார்கள் என்று கேட்டேன். அந்த சிப்பிகள் எல்லாம் சுண்ணாம்பு காளவாய்களில் சுண்ணாம்பு செய்வதற்கு விற்று விடுவார்கலாம்.

 சற்று தூரத்தில் அன்றைய பாட்டிற்காக கடலுக்கு செல்லும் படகுகளும், இரவில் மீன் பிடித்து விட்டு திரும்பும் படகுகள் சிலவும் கடற்கரையை அழகாக்கி கொண்டிருந்தன.கரை எங்கும் நண்டுகள் ஓடிக் கொண்டிருந்தன.

இவை எல்லாவற்றையும் விட வானின் பல வண்ணங்களில் சூரியன் ஓவியம் வரைந்து கொண்டிருந்தான். ஜொலிக்கும் கடல் நீரில் விழுந்த வண்ணங்களில் ஒரு நொடி உலக கவலைகள் எல்லாம் தள்ளிப்போய்விடும்.

விடிந்தபின் தரங்கம்பாடி கிராமத்தின் பெரிய தேநீர் கடையில் ஒரு தேநீர் சாப்பிட்டு விட்டு சற்று நேரம் சுற்றிவிட்டு மீண்டும் அறைக்கு வந்து சேர்ந்தேன்.

  தரங்கம்பாடி முழுதும் லூதரன் சர்ச் மற்றும் CSI சர்ச்களின் பள்ளி, ஆசுபத்திரி , சிறார் இல்லம், ஆசிரியர் பயிற்சி நிலையம் இருக்கின்றன. இவ்வளவு சின்ன கிராமத்தில் இத்தனை வசதிகள் இருப்பதே இந்த சர்ச்களின் ஆதாரமாக இருக்கிறது.

இந்த ஊரின் கடற்கரையில் இருக்கும் மாசிலா மணிநாதர் கோயில் சென்ற சுனாமியில் சிதைந்து போய் இருந்தது. இப்போது இந்த கோயில் சரி பண்ணப்பட்டு கும்பாபிஷேகம் நடத்த பட்டுள்ளது.

காலை ஆராதனை நடந்து கொண்டிருந்த லூதரன் சர்ச்சில் கொஞ்ச நேரம் கேட்டுக் கொண்டிருந்து விட்டு அடுத்து தரங்கம்பாடியின் டேனிஷ் கோட்டையான 'Dansborg' வந்தேன்.
.

டென்மார்க்கில் இருந்து இந்த ஊரை வாங்கியவுடன் தங்கள் வாணிகத்தை பாதுகாக்கும் பொருட்டும், அருகிலேயே இருந்த பிரிட்டிஷ், பிரெஞ்சுகாரர்களிடம் தங்களை காத்துக் கொள்ளவும் இந்த கோட்டை கட்டப் பட்டது. மிகப் பெரியதாக இல்லாவிட்டாலும், கடலில் இருந்து வரும் ஆபத்துகளை எதிர் கொள்ள உதவுவதாகவே இருந்தது.

இன்று பாதுகாக்கப் பட்ட சின்னமாக இருந்தாலும், ஓரளவிற்கு மட்டுமே நன்றாக பராமரிக்க படுகிறது. கோட்டையின் உள்ளேயே ஒரு சிறு அருங்காட்சியகம் உள்ளது. இந்த பகுதியில் நடந்த அகழ்வுகளில் கிடைத்த பொருள்கள், ரகுநாத நாயக்கருக்கும் டேனிஷ் மன்னருக்கும் நடந்த ஒப்பந்தத்தின் நகல் என்று சில அரிய பொருட்களும் உள்ளன.

 இங்கு தரங்கம்பாடி கோட்டையான 'Dansborg' இன் வரலாறும், இங்கு நடந்த வாணிகத்தின் சில குறிப்புகளும் உள்ளது. அதில் ஒன்று, டென்மார்க்குடன் வாணிகம் கொஞ்சம் சுணங்கிய போதெல்லாம், இந்த பகுதியில் இருந்த ஏழைகளை பிடித்து இன்றைய இந்தோனேசியாவில் அடிமைகளாய் விற்று இருக்கிறார்கள்.

இதை எதிர்த்த சீகன்பால்கு போன்ற லூதரன் பாதிரிகளுடன் கவர்னர் மோதிக் கொண்டிருந்தார். சீகன்பால்கு ஒரு ஆறு மாதம் சிறையிலும் இருந்திருக்கிறார். இதை எதிர்த்து இருக்க வேண்டிய தஞ்சாவூர் ராஜாவோ, அவரது படைகளோ இந்த பக்கத்தில் நடத்திய கொள்ளை, கற்பழிப்பு போன்ற கொடுமைகளால் ஓரளவிற்கு இந்த ஏழைகளே அடிமைகளாய் விற்க சம்மதித்திருப்பார்கள்.

இந்த கோட்டையின் வரலாறு இது போல் பல விஷயங்களுடன் இருக்கிறது. 1845இல் இந்த கோட்டை பிரிட்டிஷ் வசத்திற்கு வந்தது. இப்போது இந்த பழைய கோட்டை சென்ற காலங்களின் உச்சத்தின் நினைவுகள் மட்டுமே சுமந்து கொண்டு அலைகளின் பாடலை தினமும் கேட்டுக் கொண்டு இருக்கிறது.

More pictures here --> https://plus.google.com/photos/104749384557340720796/albums/5929983439663418849

அலைகளின் பாடல் - தரங்கம்பாடி - 1

கோடியக்கரையின் நினைவுகளுடன் வேதாரண்யத்தில் அடுத்த நிறுத்தமான தரங்கம்பாடி செல்ல பேருந்து ஏறினேன்.

கிழக்கு கடற்கரை சாலை எப்போதும் போல் கடலுடன் கண்ணாமூச்சி ஆடிக் கொண்டு கூடவே வந்தது. இந்த பக்கங்களில் பக்கங்களில் இறால் வளர்ப்பு இருப்பதால் ஒரு புறம் முழுவதும் இறால் குளங்கள் இருக்கின்றன.

காரைக்காலில் இருந்து தரங்கம்பாடி 8 கி.மீ. தூரம் இருக்கிறது. சிறு கிராமம். சென்றவுடன்  சிறிது நேரம் இளைப்பாறி விட்டு தரங்கம்பாடியை பார்க்க கிளம்பினேன்.

தரங்கம்பாடி என்றால் அலைகளின் பாடும் இடம் என்று பொருள். டென்மார்க் நாட்டின் ஒரு பகுதியாக இருந்ததன் மிச்சமாய் இன்று ஒரு கோட்டையும் அதை சுற்றிய சில கட்டடங்களும் மட்டுமே எஞ்சி இருக்கின்றன.

தஞ்சாவூர் ரகுநாத நாயக்கரிடம் இருந்து இந்த இடத்தை 1650களில் டென்மார்க் அரசின் கிழக்கிந்திய கம்பெனி வாங்குகிறது, இங்கு வரும் வணிகர்கள் தங்குவதற்கு இடங்களும் இந்த இடத்தை நிர்வகிக்க ஒரு கவர்னரும் சில நூறு சிப்பாய்களும் வந்து இறங்குகின்றனர்.

இந்த கரைகளில் வந்து இறங்கிய டேனிஷ் மக்களில் இன்றும் நினைவுகூரபடுபவர், பர்தலோமேவ் சீகன்பல்க். முதலில் அச்சடிக்கும் இயந்திரத்தை கொண்டு வந்தவர். இங்குதான் தமிழின் முதல் புத்தகம் அச்சடிக்கப் பட்டது. விவிலியம் தமிழில் மொழிபெயர்க்கப் பட்டு அச்சடிக்கப்பட்டது.

இன்றைய தரங்கம்பாடி கொஞ்சம் பெரிய மீன் பிடி குடும்பங்கள் வாழும் கிராமம் மட்டுமே. இன்றும் இதன் ராஜ வீதி (king's way) மட்டுமே பழைய கட்டிடங்களுடன் இந்த வரலாற்றை நினைவு படுத்தி இருக்கிறது.

சீகன்பல்க் ஒரு சீர்திருத்த கிருத்துவத்தின் பாதிரி. லூதரன் மிசன் சர்ச்சின் மூலமாக கிருத்துவத்தை பரப்புவதற்காக வருகிறார். ஒரு சர்ச்சும் கட்டுகிறார். தமிழ் கற்றுக் கொண்டு விவிலியத்தை தமிழில் மொழி பெயர்க்கிறார். தமிழிலேயே பிரசங்கங்கள் செய்து கிருத்துவத்திற்கு மனம் மாற்றுகிறார். இன்றும் லூதரன் சர்ச்சின் இந்திய பிஷப் 'Bishop of Tranquebar' என்றே அழைக்கப் படுகிறார்.

சீகன்பல்க் நிறுவிய அந்த சர்ச் இன்றும் நல்ல முறையில் இருக்கிறது. இந்த சர்ச்சிலேயே சீகன்பால்கு புதைக்க பட்டிருக்கிறார். சர்ச்சின் கல்லறை தோட்டத்தில் இங்கு வந்து இறந்து போன பல டேனிஷ் மக்களும், இந்த சர்ச்சின் பாதிரிகளும் அடக்கம் செய்ய பட்டிருக்கிறார்கள்.

இதற்கு பக்கத்திலேயே முதல் புத்தகம் அச்சடிக்கப் பட்ட கட்டிடம் இருக்கிறது.

Dansborg என்றழைக்கப் பட்ட கோட்டையின் எதிரில் அன்றைய கவர்னரின் பங்களா இருக்கிறது. பங்களா புதுப்பிக்க பட்டு கொண்டிருப்பதால் வெளியில் இருந்து மட்டுமே பார்க்க முடிகிறது.

கோடிக்கரை / கோடியக்காடு - 2

இந்த சரளைக்கற்களின் பாதையின் முடிவில் திறந்த வெளிக் குறைந்து புதர்கள் இன்னமும் அடர்த்தியாக இருக்கின்றன. அதுவரை தூரமாக தெரிந்த கலங்கரை விளக்கம் சட்டென்று அருகில் வருகிறது. இந்த இடங்களில் சதுப்பு நிலம் இன்னமும் கலங்கிய நீருடன், புதை மணல்களை தன்னுள் கொண்டு அமைதியாக இருக்கிறது. புதை மணலில் புதையும் ரவி தாசனின் அவலக்குரல் மெதுவாக எதிரொலித்துக் கொண்டிருக்கிறது.

இந்த கலங்கரை விளக்கத்தில் ஏறி பார்க்கலாம் எனினும் மாலை வேளைகளில் மட்டுமே இது திறக்க படுகிறது. இதை தாண்டியவுடன் ஒரு மணற்குன்றின் முன் பாதை முடிவுறுகிறது. அலைகளின் சப்தம் மிக அதிகமாக இருக்கிறது.

அந்த மணற்குன்றின் மீதேறினால் பறந்து விரியும் கடல். கண்ணுக்கு எட்டிய தூரம் வரை விரியும் மணற்க்கடற்க்கரை. இந்த பரந்த வெளியில் கடந்து போன வாழ்வின் எச்சமாய் ஒரு இடிந்த கலங்கரை விளக்கம். அது ஒரு கலங்கரை விளக்கம் என்பதே அதை பற்றி தெரிந்திருந்தால் மட்டுமே ஊகிக்க முடியும். 

கோடியக்காட்டின் கடல் மிகவும் கலங்கலாகவும், அலைகளோடும் இருக்கிறது. பல இடங்களில் கடல் உள் வந்து இருப்பது தெரிகிறது. கடற்கரை இன்னமும் சுற்றுலாப் பயணிகள் வருவதில்லை என்பதால் ஓரளவிற்கு நன்றாகவே இருக்கிறது.

சோழர் காலத்து கலங்கரை விளக்கத்தின் மிச்சம் இந்த கரையில் கடந்து போன வரலாற்றின் நினைவுகளை சுமந்து கொண்டு இருக்கிறது. 1100 வருடங்களுக்கு முன் இந்த அத்துவான காட்டின் முடிவிற்கு வந்து அங்கு ஒரு கலங்கரை விளக்கும் அமைக்க தேவை என்ன?

என்ன மாதிரியான இடமாக இது இருந்தது அப்போது? கடலோடிகளாய் தமிழர்கள் இருந்ததற்க்கான குறிப்புகள் சிலவே. கடலோரம் முழுதும் சென்றிருந்தாலே ஒழிய இந்த இடத்தில் நிலம் திரும்புவதும் அதன் பொருட்டு ஒரு கலங்கரை விளக்கின் தேவையும் உணரப்படிருக்கும். அதுவும் ஒரு குறிப்பிட்ட அளவு கடல் வாணிபம் இந்த பக்கமாக நடந்திருந்தாலே இதன் தேவை அவசியமாகி இருக்கும்.

இது போன்ற நினைவுகளின் ஊடே இந்த அழகிய கடற்கரையில் ஒரு தூரம் நடந்து விட்டு வந்தேன். மேலே ஏறி பார்ப்பதற்கு ஒரு கண்காணிப்பு கோபுரம் உள்ளது. கோடியக்காட்டின் அழகின் ஒரு சிறு பகுதியை இங்கு இருந்து பார்க்க முடிகிறது.

'பொன்னியின் செல்வனில்' கல்கி குழகர் இன்னமும் தனிமையில் இருப்பது பற்றி எழுதுகிறாரே ஒழிய இந்த கலங்கரை விளக்கின் நிலை பற்றி எழுதவில்லை. இப்போது வெறும் அரை வட்டமான செங்கல் குவியலாய் மட்டுமே நிற்கிறது இந்த கலங்கரை விளக்கம்.

கிளம்ப மனமில்லாமல் இங்கு திரிந்து விட்டு மெதுவாக காருக்கு திரும்பினேன். திரும்பி வரும் போது இன்னமும் நிறைய வெளிமான்களும், புள்ளி மான்களும் பார்த்தேன். பெட்டை மயில்கள் நிறையவும் ஓடித் திரிந்து கொண்டிருந்தன. ஒற்றை காட்டுப் பன்றியும் நின்று எங்களை வெறித்துக் கொண்டிருந்தது.

இவ்வளவு தூரம் வந்து விட்டு குழகரை பார்க்காமல் வந்தால் எப்படி? வெளியில் இருந்து பார்த்துவிட்டு வந்து விடலாம் என்று கோயிலுக்கு சென்றேன். குழகர் கோயிலை காணவில்லை. இங்கிருந்த சோழர் கால குழகர் கோயிலுக்கு பதிலாக நாம் நமது கலைத்திறனுடன் ஒரு புதிய கோயிலை சமைத்திருக்கிறோம். வாசலில் இருக்கும் இரண்டு துவார பாலகர்கள் மட்டுமே சோழர்களை நினைவுருத்துகிறார்கள்.

அப்படியே அங்கிருந்து கிளம்பி வேதாரண்யம் வந்து சேர்ந்தேன்.

More pictures here --> https://plus.google.com/photos/104749384557340720796/albums/5929965155419744513

கோடிக்கரை / கோடியக்காடு - 1

நிலத்தின் முடிவு என்று ஒரு கருதுகோள் உண்டு. நிலம் முடிந்து கடல் ஆரம்பிக்கும் இடம். ஒரு விதமான மாயமான mystical இடம். அதன் மீது ஒரு விதமான ஈர்ப்பு எப்போதும் எனக்கு.

சில வருடங்களுக்கு முன் ப்ளோரிடாவில் Key Westக்கு இதற்காகவே இரவு முழுதும் கார் ஒட்டி சென்று ஏமாந்தேன். எந்த mystical ஈர்ப்பும் இல்லாமல் இன்னுமொரு அமெரிக்க வர்த்தக நகரமாக மட்டுமே இருந்தது. ஒரு படகு பயணம், கடைகள், cruise கப்பல்களில் இருந்து வரும் சுற்றுலா பயணிகள் என்று ஒரு ஆன்மா இல்லாத மற்றுமொரு இடம் மட்டுமே.

கோடிக்கரையின் மீதான எனது ஈர்ப்பு இதனாலேயே. அதன் நிலத்தின் முடிவான நிலை மற்றுமில்லாது, 'பொன்னியின் செல்வனில் வரும் அதன் வர்ணனைகளும் ஒரு காரணம். நிலத்தின் முடிவில் ஒரு ஆளரவம் இல்லாத காடு, காட்டின் முடிவில் எல்லையில்லா கடல். காட்டின் இன்னொரு முடிவில் ஒரு கோயில். கோயிலில் இருக்கும் வயதான பட்டரும், ஒரு இளம்பெண்ணும்.

காடு ஒரு புறம் romanticகாக இருந்தாலும், அதில் இருக்கும் சதுப்பு நிலமும், புதை மணல்களும், இரவில் கத்தும் கோட்டான்களும், கந்தகம் கக்கும் குழிகளும் இந்த நிலத்தின் ராணியாக ஓடித் திரியும் பூங்குழலியும் இந்த இடத்தை பார்க்க தூண்டவிடில் படித்து என்ன பயன்?

இந்த முறை கோடியக்காடு மட்டுமே பார்க்க வேண்டி இருந்தது. குழகர் ஏற்கனவே சென்ற முறை பார்த்து விட்டேன். காட்டுக்குள் செல்ல வேண்டி இருந்ததால் வேதாரண்யத்தில் இருந்து ஒரு கார் எடுத்துக் கொண்டு கோடியக்கரை வன விலங்கு அலுவலகம் சென்று விட்டு அங்கிருந்து காட்டுக்குள் சென்றோம்.

கோடியக்காடு ஒரு சதுப்பு நிலக்காடு. அடர்த்தியான மரங்களோ, பகலிலும் இருண்ட கானகமோ இல்லை. புதர்களும் சதுப்பு நிலங்களும், புதை மணலும் நிறைந்த ஒரு திறந்த வெளிக் காடு.

கிட்டத்தட்ட நண்பகலை நெருங்கிவிட்ட நேரம் என்றாலும் உப்பு காற்றுடன் ஓரளவிற்கே வெப்பம் இருந்தது. கிட்டத்தில் கடல் ஆர்ப்பரிக்கும் சத்தம் கேட்டுக் கொண்டே இருந்தது. பரந்து விரிந்த பேரு வெளியில் நான் சென்ற காரின் சத்தம் மட்டுமே.

எந்த நேரமும் குறுக்கே பூங்குழலி ஓடி வரலாம் என்பது போன்ற ஒரு நினைவு. புள்ளி மான்கள் கூட்டமாக திரிந்து கொண்டிருந்தன. காரின் அரவம் கேட்டவுடன் துள்ளிப் பாய்ந்து ஓடின. நிலம் கடல் மணலுடன் தண்ணீர் நிற்கும் ஒரு இரண்டும் கெட்டான் நிலையில் இருந்தது.

வன விலங்கு துறை கார் முதலிய வாகனங்கள் செல்வதற்காக சரளைக் கல் பாதை அமைத்திருக்கிறார்கள். நீண்ட பாதை, வளைந்து வளைந்து காட்டுக்குள் செல்கிறது.

 வெளி மான் (Black buck) ஒன்று தனியே நின்று கொண்டிருந்தது. நல்ல தூரத்தில் இருந்தாலும், காரின் கதவை திறக்கும் சிறு சத்தமும் அவற்றை ஓட வைக்கிறது. மிக கம்பீரமான மிருகங்கள். அவற்றின் வளைந்த கொம்புகளும், கரும் நிறமும், நீண்ட மெல்லிய கால்களும் அவற்றுக்கு ஒரு தனி அழகை கொடுக்கிறது. இரு கால்களையும் ஒட்டி வைத்துக் கொண்டு எப்போதும் ஓடுவதற்கு தயாராக இருக்கின்றன.

புள்ளி மான்களுக்கும், வெளி மான்களுக்கும் நடுவே காட்டுக் குதிரைகள் கூட்டமாக மேய்ந்து கொண்டிருக்கின்றன. கோடியக்கரையில் இருந்து நிறைய மாடுகளும் இந்த மேய்ச்சல் நிலத்தை தேடி வருகின்றன.

பேசிக் கொண்டே வரும்போது பாதையின் குறுக்கே சாம்பலும் செம்மண்ணும் கலந்த வண்ணத்தில் ஒரு நரி நின்று கொண்டிருந்தது. கோடியக்கரையின் வேட்டை விலங்குகளின் தலைவர் நரி மட்டுமே. நான் புகைப்படம் எடுக்க முனைவதற்குள் சிட்டாய் பறந்து விட்டது.

My Name is Red

I usually avoid reading the Nobel prize winners or the great litterateurs of the country. It takes a lot of convincing (from myself) to even pick up a book by any of them. The simple reason is that I often find them unreadable and if it is a translation, most of the times it is horrible.

One of the reason is that I do not know whether the translator comes from a culture close to the Author, which will mean a better translation than say, an American professor trying to translate a African author writing in his native language. It simply will miss out on the nuances of the local culture. That is why AK Ramanujan's translation of the Sangam poems still works.

So it was with a little wariness that I picked up 'My Name is Red'. It was a historical mystery and so was a bit of convinced that if it is not readable, it will be at least give some pointers on history. The novel is about 700 pages long and so a bit intimidating. But once you start reading, it throws so many possibilities that it is hard to put it down.

'My Name is Red' is, on a superficial pigeon-holing, a historical murder mystery. The murder happens in the very first page of the book and gets solved somewhere towards the end. That's one way of looking at it and that makes the book no different from the hundreds of thrillers around there. 

What makes the book work, at least for me, is the historical context of the murder and the mystifying history of the city of Istanbul itself. The story happens around 1595AD when the Ottoman power is at the maximum. The cultural life of the city comes to light in the pages as Black trundles his way around to find the murderer.

Elegant Effendi, who does the gilding work for the Sultan's books is murdered and the secret work that was assigned to Enishte Effendi by the Sultan himself is under threat. Enishte bring in his nephew Black to organize the work and to investigate the murder. Enishte himself is murdered next. Enishte's daughter, Shekure, who rejected Black's proposal earlier and which resulted in the self-imposed exile of Black for 12 years earlier, now marries him under the condition that he will find the murderer of her father before the consummation of the marriage. The suspicion falls on the three master miniaturists who were working on the secret book and how Black solves the mystery forms the novel. 

12 narrators tell us this story through various perspectives including the murderer himself. The horse in the painting, a fake Venetian coin, the severed head forms some of the unusual narrators with valuable insights into the working of the city that is Istanbul and the court of the Ottoman Sultan Murat III. 

The most interesting chapters are the ones narrated by Shekure and the Jewess washerwomen Esther as they provide an insight into the working of the 16th century Turkish household and on the place of women in the medieval Turkey. Shekure's narration is not just interesting but full of references to the way she perceives the world around her and the way she tries to solve the problem of her missing husband and marrying Black. When her father is murdered, she decides to keep it a secret till her divorce is completed and marriage with Black is done. She moved Black like a pawn in the chess board and accomplishes what she has set out to accomplish. 

The references to not just the history of the empire but of the daily life in the city of Istanbul and the daily household chores like haggling in the markets or cooking the pilaf makes for interesting read. Nizami, Sadi, Firdawsi are all quoted and the legends of Layla-Majnun and Husrev and Shirin are referenced constantly. So much was my interest stirred that, I ended up reading the story of Husrev and Shirin while reading the book. The book can be construed to be a love story within the murder mystery as well. In fact the love story works much better than the murder part.

The city of Istanbul looms with changing moods in every page of the story and plays an important part in the story itself. Mostly its snowing and the narrow lanes and noisy markets form the backdrop of every move of the characters. The Golden Horn is crossed multiple times and the palace of the Sultan dominates the city life and the life of the miniaturists. The three suspects, Stork, Butterfly and Olive, bring the techniques of the miniature book creation and the history of the miniature books themselves.

Beyond all these, the political life of the city and the East Vs West construct in the Frankish Vs Ottoman styles plays out the background for the murders. The style differences are mentioned and the Franks themselves along with their culture is looked upon as inferior. But as with everything, this was  about to change as the Ottoman empire staggers into its stagnation and ultimate decline and the west rises to humble it. 

A novel should not only illustrate a perspective but through its content should enlighten and force the reader to take notice of its sublimity. It is a difficult thing to achieve without overtly stating. The success of 'My name is Red' is that it achieves it without effort. The high tide of the Ottoman life, both politically and culturally is going to ebb and nothing illustrates it better than the painting itself.

A must-read.

My Name is Red
Orhan Pamuk

Buy Here